امام على (ع ) در آینه شعر فارسی

امام على (ع ) در آینه شعر فارسی

علیرضا رزمگیر:

پرده در کعبه چو خورشید ز رخ برگیرد

خانه از تابش او جلوه دیگر گیرد

سر زد از ماه رجب ماه شب چاردهى

کز فروغش همه آفاق سراسر گیرد

در سرا پرده حق فاطمه بنت اسد

پرده از چهره تابنده حیدر گیرد

آفرین باد بر آن کودک روشن گهرى

که چو گل تربیت از دامن مادر گیرد

چون نداى ملکوتیش بر آید ز حرم

مصطفى از لب او بوسه مکرر گیرد.

... جز على کیست که در ظلمت شب از ره لطف

خبر از مردم آواره و مضطر گیرد

جز على کیست که در راه مساوات حقوق

خویش را با همه افراد برابر گیرد

... سوخت با آهن تفتیده از آن دست عقیل

که همى خواست ز سهمیه فزون تر گیرد

... جز على کیست که تاءدیب کند خازن را

زیور عاریه با خشم ز دختر گیرد

سر چو بر سجده نهد، تیر ز پایش به درآر

که سر از سجده محال است على برگیرد

عاشق از ضربت شمشیر نمیرد هرگز

جان به جانان چو رسد، زندگى از سر گیرد

تویى آن مظهر اخلاص که تعلیم خلوص

در دبستان تو سلمان و اباذر گیرد.

( منبع : امام على (ع ) فرهنگ عمومى و همبستگى اجتماعى ناشر: مؤ سسه فرهنگى انتشاراتى زهد )

اللهم عجل لولیک الفرج والنصر